Gister en vandaag hebben we mee gekeken met een kinder vakantie programma. Het is een lekker chaotisch gebeuren, maar ondanks dat blijven de kinderen aardig bij de les. Onze eigen kinderen haken iets eerder af. Het programma voor de kinderen bestaat uit een schijnbaar willekeurige mix van: zingen, dansen en korte preekjes aanhoren. Daarna gaan de kinderen uit elkaar in groepjes en doen ze wat sport en spel activiteiten. Met de lunch krijgen ze wat eten en daarna mogen ze weer naar huis.
Gisteren kregen we te horen dat bijna alle kinderen wees zijn. Sommigen van hen hebben nog familie die voor hen zorgt, anderen wonen in een huishouden dat alleen uit kinderen bestaat. Ik zou niet weten hoe die kinders het voor elkaar krijgen om hun bestaan bij elkaar te schrapen. Het is in ieder geval duidelijk dat de kinderen weinig gelegenheid hebben om nog lekker kind te zijn en dat ze weinig ervaring hebben met mensen die liefdevol met ze om gaan.
Deze week is het kinder programma bedoeld voor bassisschool leefdtijd (6-12) en zullen we vooral mee kijken. Volgende week zullen er tieners komen (12-18) en dan mogen wij als team (een groot deel van) het programma verzorgen.
Zelf vind ik het erg overweldigend hoe groot de nood is. Dan kan ik me niet voorstellen dat ik daar een verschil in kan maken. Ik ben ook erg bezig met de vraag: wat heb ik deze mensen te bieden? In ieder geval dwingt het mij om het resultaat van God te verwachten en niet van mijn eigen capaciteiten.
Groeten Jesse
Roel en Anton aan het 'werk'
Alle kinderen in de 'tent'
Even de handen wassen na het schilderen
